Użycie Alternanthery Sessilis

Alternanthera sessilis (siedząca wędrowiec, szkodliwy chwast) zwykle rośnie w ciepłych i wilgotnych regionach na całym świecie, w tym w Azji i Afryce. Szkodliwy chwast określony jest przez prawo jako szczególnie nieprzyjemny, problematyczny i trudny w zarządzaniu. Według Departamentu Rolnictwa USA, sesje siedzące są powszechne w południowo-centralnych i południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych, w tym w Teksasie, Arkansas, Alabamie i na Florydzie. Chwast jest zabroniony w Massachusetts i Minnesocie. W zależności od położenia geograficznego Alternanthera sessilis może rosnąć wzdłuż drogi, w polu ryżowym lub w ogrodach. Ten konkretny szkodliwy chwast ma wiele zastosowań zaradczych.

Zastosowania w Afryce

Według legendy, Alternanthera sessilis może dobrze chorować. W niektórych częściach świata trawę Alternanthera sessilis stosuje się do różnych celów leczniczych. Na przykład w Nigerii służy do łagodzenia bólów głowy i zawrotów głowy. W różnych regionach Afryki, siedząca włóczęga, po zmieleniu na proszek, jest uważana za realną terapię dla snakebites i zatrzymanie wymiotów krwi. Innym zastosowaniem w Afryce jest wąchanie soku z liści w celu leczenia nerwobólów (ostry ból spastyczny w przebiegu jednego lub więcej nerwów).

Zastosowania na Tajwanie i w Tajlandii

Na Tajwanie Alternanthera sessilis jest często łączona z innymi ziołami leczniczymi w leczeniu stanów, w tym zapalenia oskrzeli, astmy i zapalenia wątroby. Ludzie w Tajlandii i na Sri Lance używają chwastów jako galaktagoga (środek, który zwiększa podaż mleka). Ponadto liście są gotowane i spożywane w celu leczenia nadciśnienia (wysokie ciśnienie krwi). Alternanthera sessilis jest również uważana za lekarstwo na problemy żołądkowo-jelitowe, przewlekłe przekrwienie wątroby i rzeżączkę.

Różne zastosowania

Łodygi i liście siedzącej różdżki są używane do leczenia problemów z oczami. Pędy chwastów miesza się z innymi składnikami w celu poprawy męskiej potencji seksualnej. Chwast czasami stosuje się miejscowo w leczeniu trądziku. W południowo-wschodniej Azji młode pędy i liście są spożywane jako warzywa.