Elektrolit Niewyważenie w niewydolności nerek

Nerki odgrywają ważną rolę w regulacji płynów i elektrolitów, a gdy źle funkcjonują, często prowadzą do braku równowagi elektrolitowej. Elektrolity to naładowane cząsteczki zaangażowane w przekazywanie impulsów w nerwach i mięśniach. Kiedy występują nierównowagi, może to prowadzić do poważnych komplikacji, a nawet śmierci.

Wideo dnia

Funkcja

Niewydolność nerek, znana również jako niewydolność nerek, może być ostra lub przewlekła. Ostra niewydolność nerek ma nagły początek, zwykle od godzin do kilku dni i może być spowodowana urazem, infekcją lub niedrożnością. W przypadku ostrej niewydolności nerek, jeśli przyczyna jest skorygowana, funkcja nerek powraca. Zgodnie z "Wydzielonymi płynami i elektrolitami" przewlekła niewydolność nerek wiąże się z postępującą i nieodwracalną utratą funkcji nerek.

Potas

Nerka jest pierwotnym narządem odpowiedzialnym za wydalanie potasu. Kiedy potas gromadzi się w krwioobiegu, nazywany jest hiperkaliemią. Hiperkaliemia może powodować skurcze brzucha, zmęczenie, osłabienie mięśni lub paraliż. Według "RN" ciężka hiperkaliemia spowolni impulsy serca i może doprowadzić do zatrzymania akcji serca.

Sodu

Sód odgrywa główną rolę w równowadze płynów, funkcji nerwowo-mięśniowej i równowadze kwasowo-zasadowej. Nerki chronią lub wydalają sód w zależności od potrzeb organizmu. Jeśli nerki nie są w stanie wydalić sodu, wystąpi hipernatremia. Hipernatremia może prowadzić do dezorientacji, skurczu mięśni, podwyższonego ciśnienia krwi i osłabienia.

Magnez

Jak odnotowano w "Demystified fluidy i elektrolity", najczęstszą przyczyną hipermagnezemii jest niewydolność nerek. Nadmiar magnezu wpływa na centralny układ nerwowy, mięśnie i układ sercowy: spada ciśnienie krwi, tętno zwalnia, aw ciężkich przypadkach może wystąpić śpiączka i zatrzymanie akcji serca.

Fosfor i wapń

Na poziom fosforu i wapnia wpływa niewydolność nerek. Ze względu na wzajemny związek fosforu i wapnia, zatrzymywanie fosforu w niewydolności nerek powoduje obniżenie poziomu wapnia. Niski poziom wapnia powoduje skurcze mięśni, napady padaczkowe i nieprawidłowe rytmy serca. Obecność wysokich poziomów fosforu w surowicy przez dłuższy czas może prowadzić do dodatkowych powikłań. Ponieważ poziom wapnia pozostaje niski, rozpoczyna się demineralizacja szkieletu, a w komórkach naczyniowych dochodzi do powstawania złogów wapnia, co powoduje stwardnienie ścian tętnic. To z kolei może prowadzić do powiększenia lewej komory serca, wysokiego ciśnienia krwi i ostatecznie niewydolności serca.