Historia Rzucania Dyskiem

Sport rzucania dyskiem sięga starożytnej Grecji, gdzie sport był ceniony za pokaz precyzji i koordynacji sportowca, w połączeniu z jego fizycznym siła. Discus był jedną z pierwszych gier rozgrywających się na Olimpiadzie, a także innymi podobnymi sportami, takimi jak oszczep. Wciąż szeroko uprawiany sport wyczynowy, rzucanie dyskami nie zmieniło się radykalnie w ciągu ostatnich kilku tysięcy lat.

Wideo dnia

Początek

W starożytnej Grecji pojawiły się rzuty dyskiem w okolicy 708 roku B. C., kiedy sport został dodany do 18. Olimpiady, mówi Olympia Grecja. Dysk był częścią pięcioboju, który obejmował także skoki, zapasy, biegi i oszczepy. Kształtowane jak latający spodek, starożytni Grecy wykonali dyski z ołowiu, brązu, żelaza lub kamienia, według Perseus Digital Library na Tufts University. Dyski były wykonywane z różną wagą, w zależności od tego, czy zawody składały się z mężczyzn czy chłopców. Typowy dysk ważył około 4 ½ do 13 funtów. lub 2 do 6 kg i mierzy około 8¼ do 13¼ cali lub około 21 do 34 cm, odnotowuje Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych.

Rozwój

W 632 roku pne Igrzyska Olimpijskie w starożytnej Grecji zostały przedłużone do jednego tygodnia, a gra w rzucanie dyskiem była jednym z ponad 50 wydarzeń na Igrzyskach Olimpijskich przed 500 rokiem pne. Olympia Grecja. Rzut dyskiem został włączony do nowoczesnych Igrzysk Olimpijskich w Atenach w 1896 roku, według Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych. Miażdżystki stanęły na cokole, który był około 24 cali na 27 ½ cala. W następnym roku w USA odbyło się rzucanie dyskiem, które wykorzystywało okrąg o średnicy około 7 stóp. W 1907 r. Sam dysk został ujednolicony w sporcie wyczynowym do około 4½ funta. lub 2 kg i 8 2/3 cali lub 22 cm średnicy, a koło do rzucania dyskiem zwiększyło się do ponad 8 stóp w 1908 roku. Współczesne koło do rzucania betonu nie zostało wprowadzone przed 1954 rokiem.

Znaczenie

We wczesnych latach XX wieku różne style rzucania dyskiem ewoluowały, gdy sport zyskał popularność na całym świecie, według Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych. W tym czasie opracowano konkursy dla jednej ręki i obiema rękami, wraz z nordyckim stylem rzutowania wahadłowego. W 1926 roku Clarence Houser wprowadził współczesny styl pomijania i obracania przed wypuszczeniem dysków. Amerykańskie kobiety dołączyły do ​​sportu rzucania dyskiem konkurencyjnie w 1914 roku, używając dysków o wadze około 3 1/3 funta. lub 1 ½ kg. W 1928 roku igrzyska olimpijskie zaczęły używać 2 1/5-lb. lub 1 kg standardowy dysk dla kobiet.

Współczesny

Chociaż cokoły, rzucanie kółkami i rozmiary dysków i wagi zmieniały się przez wiele stuleci, odkąd starożytni Grecy po raz pierwszy praktykowali rzucanie dyskiem, sport nie uległ istotnym zmianom w stosunku do swoich korzeni, jak podaje Tufts University.Rzut dyskiem wciąż zawiera ten sam podstawowy cel - rzucać dyskiem dalej niż przeciwnicy. Dziś rzucanie dyskiem jest oficjalnym sportem z zawodów na całym świecie, zauważa Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych. Ale początki dysków i współczesne zawody na Igrzyskach Olimpijskich zawsze będą mocno kojarzone ze sportem.