Witaminy, które należy dodać do Ritalinu, aby uzyskać pomoc z efektami ubocznymi

Ritalin jest metylofenidatem HCL, stymulantem stosowanym do leczenia zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi lub ADHD. Wiele działań niepożądanych jest związanych z tym lekiem. Witamina B3, B5 B6, witamina C i niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe mogą złagodzić objawy ADHD. Jednak nie ma wystarczających dowodów na to, że te składniki odżywcze są skuteczne. Nie powinny one zastępować tradycyjnego leczenia.

Wideo dnia

Natura Ritalinu

Ritalin działa poprzez podniesienie poziomu norepinefryny i dopaminy w mózgu - chemikaliów lub neuroprzekaźników, które zwiększają przyjemność, ruch i uwagę. Osoby z ADHD zmieniły chemię i aktywność mózgu w porównaniu do osób bez ADHD. Charakteryzują się nadmiernie aktywnym, impulsywnym zachowaniem. Ritalin jest często przepisywany przez lekarza w celu opanowania tego zachowania. Może wystąpić wiele działań niepożądanych. Do najczęstszych należą: bóle głowy, szybkie tętno i arytmia, zmiany ciśnienia krwi, nerwowość, nudności, zawroty głowy, impulsywność, niezdolność do usiedzenia w miejscu, ból brzucha, zahamowanie wzrostu, utrata masy ciała, bezsenność, omamy i wysypki skórne.

witaminy z grupy B

Witaminy B3, B5 i B6 były przedmiotem wielu badań, które badają wpływ jaki mogą mieć na efekty uboczne Ritalinu. Jednak wyniki są tak samo różnorodne, jak brak równowagi chemicznej u osób z ADHD; niektórzy mogą odpowiedzieć bardziej na witaminę B3 niż B6 lub B5 do B3. To zależy od konkretnych substancji chemicznych, które są niewyważone u każdej osoby. Witamina B3 i B5 mogą pomóc w powstrzymaniu halucynacji przed zażywaniem narkotyków, migrenowymi bólami głowy, zawrotami głowy i ogólnymi objawami ADHD. B5 może również pomóc w obniżeniu ciśnienia krwi. Witamina B6 jest najczęstszą witaminą B związaną z ADHD. Jest to niezbędny składnik odżywczy do produkcji serotoniny, dopaminy i norepinefryny, substancji chemicznych w mózgu, które są niezrównoważone u osób z ADHD. Duże dawki witamin z grupy B mogą być niebezpieczne. Więcej niż 5 mg B5 dziennie dla dorosłych lub 2. 5 mg dla dzieci może powodować biegunkę. Witamina B3 może powodować zaczerwienienie skóry lub czerwoną wysypkę skórną. Jeśli zostanie podjęte więcej niż 3 mg dla dorosłych i 1,5 mg dla dzieci, mogą wystąpić problemy z wątrobą, dna, wrzody, wysoki poziom cukru we krwi, nieregularne bicie serca lub inne poważne problemy. Witamina B6, podobnie jak wszystkie witaminy z grupy B, musi być ściśle monitorowana przez lekarza. Zbyt wiele może prowadzić do uszkodzenia nerwów i drętwienia. Niemowlęta wymagają od 0,1 mg do 0,3 mg na dzień; dzieci potrzebują od 0,5 g do 1,0 g dziennie, a dorośli wymagają od 1 do 3 mg dziennie.

Witamina C

Witamina C może pomóc w krążeniu i chorobach pokrewnych, których mogą doświadczyć niektórzy użytkownicy Ritalinu, takich jak zawał serca, udar i wysokie ciśnienie krwi. Niektórzy ludzie mają zaburzenia żołądkowe, zgagę, bóle głowy lub inne dolegliwości podczas przyjmowania witaminy C.Ilości przekraczające 2 000 mg na dobę mogą być niebezpieczne i prowadzić do kamieni nerkowych, biegunki i innych problemów zdrowotnych - szczególnie dla osób z cukrzycą, zaburzeniami krwi, rakiem i niedokrwistością sierpowatokrwinkową.

Niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe i Ritalin

Niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe mogą poprawić prawidłową pracę mózgu i zdrowie serca, dwie główne kwestie dotyczące osób stosujących Ritalin. Dlatego te składniki odżywcze, które często mają niedobór ADHD, są czasem częścią badań nad pacjentami z ADHD, którzy przyjmują Ritalin. W badaniu przeprowadzonym przez dr Irene Colquhoun i Sandy'ego Bundaya z grupy Hyperactive Children's Support Group stwierdzono, że osoby z ADHD nie zawierają niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych. Wyniki tego badania opublikowano w 1981 r. W publikacji zatytułowanej Hipoteza medyczna. To badanie było katalizatorem ciągłych badań na ten temat, które wspierają oryginalne ustalenia. Przyczyną niedoboru niezbędnych kwasów tłuszczowych jest niezdolność do jej metabolizmu, wyciek tych składników pokarmowych z jelit lub zwiększone zapotrzebowanie na nie.