Plany diety dla osób otyłych
Spisu treści:
- Wideo dnia
- Dieta niskokaloryczna
- Dieta o niskiej zawartości węglowodanów
- Rozmiary porcji
- Łącz dietę z ćwiczeniem
Prawie 36 procent dorosłych w Ameryce było otyłych od 2008 roku, zgodnie z Centers for Disease Control and Prevention. Osoba otyła otrzymuje prawie 1, 429 więcej kosztów opieki zdrowotnej niż ktoś o normalnej wadze. Osoby o wskaźniku masy ciała przekraczającym 30 są klasyfikowane jako otyłe, a wraz z nimi klasyfikowane są potencjalne problemy zdrowotne, takie jak choroba serca, udar i cukrzyca typu 2. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia tych chorób i uzyskać lepszą jakość życia, udaj się w podróż odchudzającą, która rozpoczyna się od zdrowszej diety.
Wideo dnia
Dieta niskokaloryczna
Najbardziej znanym sposobem na odchudzanie osoby otyłej jest koncentracja na diecie i ograniczanie kalorii. Według National Heart, Lung and Blood Institute, należy obniżyć kaloryczność o około 500 do 1 000 kalorii dziennie, aby stracić jeden do dwóch funtów tygodniowo. Nawet jeśli chcesz zrzucić swój status otyłości, oprzyj się pokusie drastycznego ograniczenia kalorii. Ogólnie rzecz biorąc, kobiety mogą bezpiecznie schudnąć, spożywając od 1 000 do 1 200 kalorii dziennie, a mężczyźni powinni dążyć do 1, 200 do 1, 600 kalorii dziennie. Jednak te zakresy kalorii są tylko wskazówką; porozmawiaj z lekarzem o tym, jak najlepiej schudnąć. Diety zawierające mniej niż 800 kalorii dziennie wymagają nadzoru lekarza. Zdrowy, niskokaloryczny plan dietetyczny pozwala uniknąć tłuszczów nasyconych i trans, cholesterolu, nadmiaru sodu i cukrów. Obejmuje on niskotłuszczowe produkty mleczne; chude białka, takie jak ryby, drób i fasola; pełnoziarniste; oraz owoce i warzywa.
Dieta o niskiej zawartości węglowodanów
Jeśli odliczanie kalorii brzmi jak przeszkoda w odchudzaniu, plan diety o niskiej zawartości węglowodanów może okazać się lepszy dla Ciebie. Badania opublikowane w 2003 r. W "The New England Journal of Medicine" wykazały, że dieta uboga w węglowodany powodowała większy spadek masy ciała u otyłych uczestników niż dieta konwencjonalna w ciągu pierwszych sześciu miesięcy - chociaż różnice te były takie same po roku. Ponadto, w badaniu opublikowanym w "Annals of Internal Medicine" w 2004 r. Stwierdzono, że plan diety o niskiej zawartości węglowodanów doprowadził do większej utraty wagi i poprawy poziomu triglicerydów i cholesterolu u otyłych uczestników. Na diecie niskowęglowodanowej ograniczasz węglowodany - szczególnie wysokoglikemiczne, które wpływają na poziom cukru we krwi - na rzecz jedzenia większej ilości białka i tłuszczu. Jedząc w ten sposób unikniesz zbóż, takich jak chleb, makaron, ryż i owies; niektóre wysokosłodzone owoce; warzywa korzeniowe; i żywności z dodatkiem cukru, takich jak cukierki, lody i desery.
Rozmiary porcji
Bez względu na to, jaki plan diety wybierzesz, utrata znacznej wagi będzie wymagała bacznej uwagi przy określaniu i przyleganiu do właściwych rozmiarów porcji. Ograniczaj porcje, aby jeść mniej żywności i zrównoważyć kaloryczność.Zacznij od ważenia i mierzenia wszystkiego, co jesz, zarejestrowany dietetyk LuAnn Berry mówi o zdrowiu. com. Inne sztuczki obejmują używanie mniejszej płytki do posiłków, ponieważ zawiera ona mniej pożywienia i zapewnia przeczytanie etykiety wartości odżywczej dla wielkości porcji i dostosowanie jej zużycia w razie potrzeby.
Łącz dietę z ćwiczeniem
Chociaż dieta jest istotną częścią utraty masy ciała, badanie opublikowane w 2003 roku w "Journal of American Medical Association" wykazało, że remont stylu życia obejmujący zarówno zdrowy plan diety, jak i aktywność fizyczną było najbardziej udanym podejściem do odchudzania u otyłych pacjentów. American College of Sports Medicine twierdzi, że otyła osoba powinna koncentrować się na aktywności aerobowej o niskiej intensywności w celu zwiększenia czasu trwania i częstotliwości, a nie intensywności. Zaleca cztery do pięciu dni ćwiczeń przez 30 do 60 minut; Przerwij je na trzy 10-minutowe sesje, jeśli byłeś wcześniej siedzący. Odpowiednie zajęcia obejmują spacery, pływanie lub jazdę na rowerze, z których wszystkie kładą minimalny nacisk na stawy.