Co to znaczy, jeśli mam poziom testosteronu poniżej 200?

Poziom testosteronu poniżej 200 nazywa się hipogonadyzmem i może prowadzić do wielu stanów medycznych, w tym zmęczenia, niskiego popędu seksualnego i zmniejszenia masy mięśniowej. Ryzyko rozwoju hipogonadyzmu wzrasta wraz z nadmiernym przyrostem masy ciała, urazem i ciężką chorobą. Zarówno mężczyźni jak i kobiety mogą rozwinąć niski poziom testosteronu, a leczenie zwykle odbywa się w formie hormonalnej terapii zastępczej. Jeśli uważasz, że cierpisz na hipogonadyzm, porozmawiaj ze swoim lekarzem o odpowiedniej diagnozie i planie leczenia.

Wideo dnia

Definicja

Hipogonadyzm pojawia się, gdy pierwotne narządy płciowe nie wytwarzają testosteronu lub gdy podwzgórze lub przysadka mózgowa nie uwalniają odpowiednich poziomów hormonu uwalniającego gonadotropiny, hormon luteinizujący lub hormon folikulotropowy. Hipogonadyzm może wystąpić zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet. Poziom testosteronu powyżej 200 nanogramów na decylitr (ng / dL) u mężczyzn jest uważany za niski koniec normy. U kobiet normalny poziom testosteronu może wynosić powyżej 15 ng / dl, ale nie określono jeszcze wyraźnej dolnej granicy.

Przyczyny i objawy

Zmniejszenie libido, zaburzenia erekcji i niezdolność do osiągnięcia znaczącego orgazmu są silnymi wskaźnikami hipogonadyzmu. Niedokrwistość, depresja, zmęczenie, niska energia, zaburzenia poznawcze i zmniejszona gęstość kości, masa mięśniowa lub siła mogą również wskazywać na niski poziom testosteronu.

Silne czynniki ryzyka hipogonadyzmu obejmują predyspozycje genetyczne, takie jak Klinefelter lub zespół Kallmanna, stosowanie środków alkilujących, takich jak cyklofosfamid lub chlorambucyl, lub stosowanie opioidów lub glukokortykoidów. Zakażenie, ciężka choroba, choroba wątroby lub nerek lub bezpośredni uraz jąder może również zwiększać ryzyko niskiego poziomu testosteronu. Otyłość może również powodować hipogonadyzm. Zwiększony tłuszcz tłuszczowy podnosi poziom estradiolu i hamuje wydzielanie gonadotropin w przysadce mózgowej.

Zawsze szukaj porady u licencjonowanego lekarza w celu uzyskania właściwej diagnozy i leczenia.

Testowanie

Różnica w hipogonadyzmie jest szeroka, z wieloma objawami nakładającymi się na inne stany. Całkowity test testosteronu w surowicy jest zazwyczaj zamawiany jako pierwszy, wraz z pełną morfologią krwi. Wyniki są pozytywne, jeśli stężenie testosteronu w surowicy jest niższe niż 300 ng / dl lub jeśli całkowita liczba krwinek wskazuje na normochromową anemię normocytową. Inne testy mogą obejmować sprawdzenie czynności tarczycy, liczby plemników lub poziomów prolaktyny. W razie potrzeby można zamówić tomografię komputerową (CT) lub rezonans magnetyczny (MRI).

Leczenie

Przywrócenie całkowitego poziomu testosteronu w surowicy do prawidłowego zakresu jest głównym celem leczenia i zwykle odbywa się za pomocą hormonalnej terapii zastępczej za pomocą plastra transdermalnego, doustnej pigułki lub iniekcji.Zgodność z pacjentem ma kluczowe znaczenie dla powodzenia leczenia i wymaga starannego monitorowania przez lekarza w celu zapewnienia skuteczności i monitorowania działań niepożądanych.

Zapobieganie

Istnieje silna korelacja pomiędzy niedoborem testosteronu, składem ciała i dobrym samopoczuciem psychicznym. Utrzymanie prawidłowej wagi i radzenie sobie ze stresem może być skutecznym sposobem na zmniejszenie ryzyka hipogonadyzmu i związanych z nim warunków.